Όχι αύριο... σήμερα

Έφτασα λοιπόν στη δυσάρεστη θέση να κουβαλάω πάλι τα 14 από τα 16 κιλά που είχα επιτυχώς χάσει το 2001. Εδώ και πολύ καιρό η κατάσταση είχε αρχίσει να φτάνει στο απροχώρητο, όμως έλεγα "θα το δω αύριο", "θα κανονίσω από αύριο", κλπ "αύριο". Το αύριο όμως ήρθε χτες και πλέον δε με παίρνει να κάνω τίποτα άλλο.

Αφορμή, μια ντουλάπα ρούχα από τα οποία δε μου κάνει σχεδόν τίποτα. Είναι κρίμα.

Αιτίες: Δεν νιώθω καλά, δε κοιμάμαι καλά, δε περπατάω καλά, δε τρώω καλά, δεν ζω καλά. Έχω χάσει τον ρυθμό μου, έχω χάσει την ενέργειά μου και την όρεξή μου για ζωή. Σίγουρα το να χάσω βάρος δεν είναι πανάκεια σε όλα μου τα προβλήματα, αλλά το ξέρω ότι θα αποτελέσει βάση για μια καλύτερης ποιότητας ζωή.

Σήμερα, λοιπόν, ήρθε η μέρα. Πάμε γερά με τσαμπουκά!

Αυτό θα είναι το προσωπικό μου ημερολόγιο δίαιτας. Αποτελεί μια μορφή ψυχανάλυσης και αυτό-υποστήριξης γιατί είναι δύσκολο να τη παλέψω...