Ιστορικό

Πάντα ήμουν αυτό που λένε "γεματούλα", δηλαδή ποτέ δε θεωρήθηκα λεπτοκαμωμένη, αντίθετα οι καμπύλες μου ήταν ανέκαθεν πλούσιες.

Αρχές του 2001 κατάφερα να φτάσω 76 κιλά... Κυρίως λόγω πολύ κακής διατροφής που βασιζόταν σε delivery, junk food και 4-5 μεγάλες σοκολάτες την ημέρα. Φυσιολογική εξέλιξη, δε λέω. Έφτασε η άνοιξη και πλέον δεν χώραγα στο εαυτό μου. Αποφάσισα ότι έπρεπε να κάνω κάτι δραστικό. Με τη βοήθεια ενός ειδικού διαιτολόγου κατάφερα σε διάστημα 5 μηνών να φτάσω 60 κιλά. Ένιωθα πολύ καλά, είχα βρει το ρυθμό μου και είχα αλλάξει πέρα από τις διατροφικές μου συνήθειες και το τρόπο ζωής μου. Με πρόσεχα αρκετά.

Μετά τον Οκτώβρη του 2001, μπλέχτηκα με δύο δουλειές, και το μόνο που κατάφερα ήταν να αποκτήσω ένα πρόβλημα υγείας από υπερκόπωση. Λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων, ειδικά της δεύτερης δουλειάς που μου έπιανε όλα τα απογεύματα και τα σαββατοκύριακα πολλές ώρες, δε έκανα ποτέ αυτό που λένε συντήρηση, δηλαδή να μείνω σταθερή στα κιλά που ήμουν για ένα μεγάλο διάστημα, κάνοντας έτσι τον οργανισμό μου να εναρμονιστεί με τον "αδύνατο" εαυτό μου.

Η ιστορία συνεχίζει με διάφορα γιο-γιο. Έπερνα κι έχανα, έπερνα κι έχανα... Το διάστημα 2002 - 2003 η αυξομείωση του βάρους μου ήταν +/- 5 κιλά. Το καλοκαίρι του 2003 έφτασα να αδυνατίσω ακόμα πιο πολύ από την δίαιτα που είχα κάνει το 2001, φτάνοντας τον αριθμό - απώτερο στόχο 57 κιλά. Ωστόσο, δεν κατάφερα να το διατηρήσω... Το επόμενο χειμώνα (2003 - 2004) άρχισα σταδιακά να παίρνω πίσω όλο το βάρος που είχα χάσει. Η αρχή του τέλους ήταν το καλοκαίρι του 2004 όπου και άρχισα να δουλεύω σε μπαρ σαν δεύτερη δουλειά, οπότε και από τα 60 κιλά που ήμουν άρχισα να παίρνω πολύ γρήγορα πίσω όλα τα κιλά. Το αλκοόλ που έχω καταναλώσει από τότε μέχρι σήμερα αγγίζει τεράστια νούμερα.

Μέχρι την αρχή του 2006 δεν είχα ξεπεράσει τα 65-67 κιλά. Αφού έκοψα του δεσμούς με τη νύχτα και τα μπαρ, απέφυγα λίγο το αλκοόλ, όχι όμως και όταν έβγαινα, που πλέον πίνω πολύ. Το Φεβρουάριο του 2006 προέκυψε μια ακόμα απαιτητική δεύτερη δουλειά, η οποία με απασχολούσε όλα τα απογεύματα, αλλά αυτή τη φορά είχα τα σαββατοκύριακα ελεύθερα και μπορούσα τουλάχιστον να ξεκουράζομαι. Το λάθος της εποχής αυτής ήταν ότι σπίτι μου πήγαινα μόνο για ύπνο, ακόμα και τα σαββατοκύριακα, οπότε και η μόνη μου πηγή τροφής ήταν από delivery ή εστιατόρια. Το αποκορύφωμα ήρθε φέτος το καλοκαίρι, όπου ήπια (πάλι) τεράστιες ποσότητες αλκοόλ.

Με αυτά και με αυτά, έφτασα να βγάλω τα χειμωνιάτικα ρούχα μου και να μη χωράω σε κανένα. Το βάρος μου αυτή τη στιγμή είναι 74 κιλά και το μεγαλύτερο βάρος δεν είναι τα κιλά που κουβαλάω, αλλά το βάρος στη ψυχή μου και η απογοήτευση του "πως κατάντησα έτσι"...

Το κυρίως θέμα είναι απλό: Δεν μου αρέσει ο τρόπος ζωής που έκανα μέχρι τώρα. Δε μου αρέσει που δε χωράω στα ρούχα μου. Δε μου αρέσει που έχω παραμελήσει έτσι τον εαυτό μου. Δε μου αρέσει που δεν έχω αντοχές, όρεξη κι ενέργεια να κατακτήσω τις μέρες μου. Έτσι ξεκινάω πάλι και αυτή τη φορά θα προσπαθήσω να το κάνω καλά.

Καθώς σκέφτομαι τα περασμένα, βλέπω πολύ καθαρά τι δεν έκανα καλά:
Βλακεία πρώτη: Δεν έκανα συντήρηση τη πρώτη φορά
Βλακεία δεύτερη: Δεν έδωσα τη πρέπουσα σημασία στον εαυτό μου και ασχολιόμουν υπερβολικά με δουλειές και άγχη
Βλακεία τρίτη: Δεν μαγειρεύω σπίτι και τρώω βλακείες από έξω (ή στο δρόμο ή delivery)
Βλακεία τέταρτη: Έφτασα να πίνω πολύ. (μου αρέσει το αλκοόλ, αλλά δεν χρειάζεται να πίνω το βόσπορο κάθε φορά. Μπορώ να το σταματήσω αυτό. Έτσι κι αλλιώς, η ποσότητα του αλκοόλ που πίνει κάποιος είναι εν μέρει και συνήθεια, και από το καλοκαίρι το αποφεύγω συστηματικά. Τώρα στα πλαίσια της προσπάθειας να βρω τους ρυθμούς μου (και βιολογικά) θα το μειώσω στο ελάχιστο.)

Ξέρω τι κάνω λάθος, ποιες είναι οι λάθος επιλογές, ποιες είναι οι λάθος συνήθειες. Μπορώ να τα αντιμετωπίσω όλα αυτά. Στην προσπάθεια αυτή έχω και βοήθεια από μια διαιτολόγο.

Όπως λέει κι ο Τόμ Ρόμπινς: "Το σύμπαν δεν έχει νόμους. Έχει συνήθειες. Κι αυτές μπορούν να αλλάξουν".