6/2/07

Εβδομάδα #14

Σχεδόν τις εκατόστησα τις ημέρες που ασχολούμε με το εγχείρημα πιο ισορροπημένη διατροφή και καλύτερη ποιότητα ζωής... Ας πούμε ότι την εβδομάδα που πέρασε άρχισα να συμμορφώνομαι, όχι όλες τις ημέρες επιτυχώς, αλλά τουλάχιστον αρχίζω να ξαναμπαίνω σε καλύτερους ρυθμούς από τα μπάχαλα των προτελευταίων εβδομάδων.

Η ζυγαριά έδειξε κάτω από 65, κάτι που με χαροποιεί και επίσης μου δίνει την ευκαιρία να κάνω το επόμενο δώρο στον εαυτό μου: ένα mp3 player.

Πάω, λοιπόν, στην 15η εβδομάδα κι ελπίζω να την κάνω καλύτερη από την προηγούμενη και να ξαναπάω για προπόνηση, που τα έχω παρατήσει.

Ετικέτες

6 Σχόλια:

Blogger Vany said...

Είσαι μέσα στο μυαλό μου!Άρχισα να διαβάζω τις παλιές σου δημοσιεύσεις και ήταν σα να διάβαζα για μένα.
Απίστευτο!
Συνέχισε πάντως την προσπάθειά σου και να ξέρεις ότι κι άλλοι υποφέρουν αυτά που υποφέρεις εσύ.
Όσο για το Mp3 player που θέλεις να κάνεις δώρο στον εαυτό σου,μην περιμένεις να έχεις λόγο για να το κάνεις.Κι εγώ πήρα ένα προχθές και την έχω καταβρεί.Τέτοιες μικρές απολαύσεις τις χρειαζόμαστε.Αν κόψουμε φαγητό ποτό τσιγάρο ,όλα μαζί,θα σαλτάρουμε εντελώς νομίζω.

Καλό σου βράδυ

6/2/07 22:23  
Blogger edieting said...

Γεια σου vany! Το φαντάζομαι ότι δεν είμαι η μοναδική περίπτωση στο κόσμο που προσπαθεί να συμμορφωθεί "διαιτολογικά" :ΡΡΡΡΡ

Δεν έχω πάρει ακόμα το δώρο μου (το mp3 player) αλλά να, είναι μέρος του όλου εγχειρήματος να βρίσκω να κάνω δώρα στον εαυτό μου...

Καλή σου μέρα! :)

8/2/07 11:14  
Blogger Τυπος Νυχτερινος said...

Καμάρι, η κάθε ανάβαση κρύβει στροφές και χαράδρες.

Δε σ' έχει στήσει κανείς στον τοίχο να σε λιθοβολεί, οπότε σταμάτα να το κάνεις εσύ στον εαυτό σου.

Το ν' αγαπάς το σώμα και την ψυχούλα σου, σημαίνει να το συγχωρείς κιόλας. Αν συνέβαινε στην κολλητή σου φίλη δε θα την έπαιρνες απ' τα μούτρα, έτσι δεν είναι;

Κάθε φορά που θα συμβαίνει μια στραβή λοιπόν, αντιμετώπισε τον εαυτό σου σαν την καλύτερή σου φίλη, την κολλητή σου, αυτή που σε ξέρει από παιδί κι έχετε περάσει ένα σωρό πράγματα μαζί.
Κι όταν είσαι έτοιμη να ολισθήσεις σε παρεκτροπές (λολ), κάνε πάλι το ίδιο. Αν ήταν το κολλητάρι σου δε θα ήθελες να την αφήσεις να το κάνει, θα ήθελες να την προστατέψεις όσο μπορείς, έτσι δεν είναι;

Ε, λοιπόν, ακόμα κι αν δεν έχεις μια τέτοια κολλητή φίλη, καταλαβαίνεις τι εννοώ. Κι εκτός αυτού, ο καλύτερός σου φίλος είσαι εσύ :)

Τις καλημέρες μου.

10/2/07 12:20  
Blogger edieting said...

Κοπελιά, σε βρίσκω πολύ σωστή και σε ευχαριστώ πολύ που μου το θύμισες! :)

Έχεις απόλυτο δίκιο, και πέτυχες την καταλληλότερη στιγμή να μου στείλεις το μήνυμα γιατί σχεδόν πάντα ξεχνάω και γίνομαι σκληρή (κολλημένη με το happy end που πρέπει να κατακτήσω) στη ζωή μου, και φυσικά και στην προσπάθειά μου αυτή.

Κι έχεις δίκιο, γιατί πίσω από την σκληρή συμπεριφορά βρίσκεται η απογοήτευση, καθώς κάθε πράγμα θέλει το χρόνο του, την κατάλληλη στιγμή του και καλοπροαίρετη στάση του στυλ think positive και χαλαρά. Τίποτα δεν γίνεται με το ζόρι, έτσι δεν είναι?

Να είσαι καλά! Πολλά φιλιά, να χεις το νου σου για θετικά vibes που έρχονται προς τα κει και καλημέρες! :)

12/2/07 12:16  
Blogger Vany said...

Καλή μου που χάθηκες;Πέρασε ένας μήνας.Όλα καλά;

6/3/07 10:38  
Anonymous Ανώνυμος said...

που είσαι? γιατί χάθηκες? ελπίζω σύντομα να συνεχίσεις να γράφεις...

17/8/07 13:58  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home